Ks. Robert Zieliński o sukcesie Parafii

Dzień 16 sierpnia 2016 r. okazał się niezwykle ważny dla Parafii Rzymskokatolickiej pw. Imienia Najświętszej Maryi Panny w Szczuczynie. Otóż tego dnia, Zarząd Województwa Podlaskiego zatwierdził do dofinansowania wniosek złożony przez Parafię, aplikujący o środki na remont klasztoru popijarskiego i utworzenie tam Centrum Muzealno – Warsztatowego.

Na konferencji prasowej Wicemarszałek Woje­wództwa Podlaskiego Maciej Żywno stwierdził, iż był to jedyny konkurs z RPO na renowację zabytków. W tej perspektywie finansowej nie będzie już takich konkursów. Zatem, tym większy sukces odniosła Parafia, której wniosek okazał się jednym z najlepiej napisanych projektów. Z 63 złożonych wniosków, tylko 11 otrzymało dofinansowanie, a wniosek Parafii w Szczuczynie uzyskał wysoka punktację i znalazł się na 7 pozycji.

Wśród projektów objętych wsparciem są: remont dworu z Bobry Wielkiej na terenie Białostockiego Muzeum Wsi (dofinansowanie 1,6 mln zł), pra­ce konserwatorskie budynków Synagogi i Domu Talmudycznego w Tykocinie (dofinansowanie 1,3 mln zł), restauracja obiektów zespołu pałacowo- -parkowego wraz z konserwacją muzealiów Mu­zeum Rolnictwa w Ciechanowcu (dofinansowanie w wysokości 3,9 mln zł), konserwacja i rewitaliza­cja dziedzictwa kulturowego Pałacu Branickich w Białymstoku (dofinansowanie 2,4 mln zł), remont budynku Ratusza w Bielsku Podlaskim (dofinan­sowanie ponad 800 tys zł), rozbudowa budynku Muzeum im. Marii Konopnickiej w Suwałkach (dofinansowanie \,h mln zł), zagospodarowanie parku podworskiego w Czyżewie (dofinansowanie v mln zł), remont zabytkowego kompleksu klasztornego w Szczuczynie (dofinansowanie 4,1 mln zł), renowacja zespołu pomisjonarskiego w Tykocinie (dofinanso­wanie w wysokości 6,2 mln zł), skarbiec dziedzictwa kulturowego (dofinansowanie w wysokości 1,1 mln zł), prace konserwatorskie kaplicy Matki Boskiej Studzieniczańskiej k/Augustowa (dofinansowanie w wysokości prawie 500 tys. zł).

Chcąc pogratulować proboszczowi szczuczyńskiej Parafii zapału do pracy oraz podpytać o szczegóły inwestycji – członkowie redakcji SW postanowili dokonać wizji lokalnej obiektu, w którym niebawem ma powstać owe Centrum Muzealno – Warsztatowe.

Z księdzem dziekanem Robertem Zielińskim umawiamy się na spotkanie w środowe popołudnie, tak żeby wykorzystać spokojny czas przed wieczorna msza święta. Ku naszemu zdziwieniu spokój klasz­tornych wnętrz okazuje się rzeczą bardzo względna. Na placu przed świątynią rozciąga się plac budowy. Wszędzie maszyny, budowlańcy i worki po zaprawie. Ks. Robert czeka jednak na nas tuż przy schodach wejściowych. Prowadzi do pokoju gościnnego części mieszkalnej i zaczynamy rozmowę, popijając ciepła kawę.

Redakcja SW: Księże proboszczu Redakcja Szczuczyńskich wieści serdecznie dziękuje za moż­liwość spotkania i rozmowy. Jesteśmy wdzięczni tym bardziej, że widzimy, że praca wre i pewnie ma ksiądz przysłowiowe pełne ręce roboty?

Ks. Robert Zieliński: Witam serdecznie. Roboty jak to mówią nie przerobisz więc chwilę można się oderwać i porozmawiać, tym bardziej, że umawialiśmy się na chwilę spotkania.

• Księże to już szósty rok posługi w naszej parafii, jak Ksiądz wspomina ten miniony czas?
• Tak szybko ten czas mija. A jak wspominam ten czas? Wiele było ciekawych wydarzeń spotkań, rekolekcji, adoracji i wspólnych nabożeństw przeżytych w naszym pięknym kościele, a jeszcze więcej prac remontowych przy całym obiekcie od pierwszych chwil kiedy tu przybyłem. Ale ogólnie wspominam ten miniony czas dobrze i owocnie.
• SW: Słucz czy Szczuczyn? Gdzie jest księdzu lepiej?
• O to pytanie z cyklu tych trudniejszych. Nigdy tak nie można oceniać naszej pracy kapłańskiej. Pa­miętam, że jeszcze w seminarium w czasie jednych z rekolekcji kaznodzieja uczył nas, że ksiądz musi być jak kwiat, tam gdzie go posadzą tam rozkwitnie. I tak staram się pracować przez 20 już lat, jako wikariusz, dyrektor bursy katolickiej i proboszcz.
• Szczuczyn jest niewielkim miasteczkiem z tego faktu wynika szereg szans ale i zagrożeń, jak odnalazł się Ksiądz w realiach tego miasta i parafii?
• To jest wielki plus dla naszej wspólnoty miasto i okoliczne wioski tworzą jedną parafię, tu wszyscy znają się dobrze, każda informacja lotem błyskawi­cy rozchodzi się w parafii, ale jest więcej okazji do współpracy z instytucjami lokalnymi.
• Nie sposób zauważyć, ze w ostatnim czasie sporo się wokół i w środku kościoła dzieje, czy mógłby Ksiądz kilka słów powiedzieć czytelnikom o tym, co już za nami?
• Co za nami to pewnie widać. Ostatnia praca remontowa jest bardzo widoczna: elewacja i okna. Ale wiele prac zostało wykonanych, które są mniej widoczne np. nagłośnienie, wymiana oświetlenia na prezbiterium, prace porządkowe na cmentarzu, prace remontowe na plebanii, kancelarii i wikariacie. W poprzednim roku dokonaliśmy odwodnienia całego obiektu. W tym roku w kościele założony został sys­tem przeciwpożarowy. Dokonaliśmy także renowacji żyrandoli kinkietów, wymiany żarówek oraz renowacji kielichów i naczyń liturgicznych, zakupione zostały nowe szaty liturgiczne. Wykonaliśmy także wiele prac zupełnie nie widocznych dla wiernych m.in. inwentaryzację obiektu kościoła i klasztoru (a więc wyrysowanie stanu obecnego budynku), projekty, ekspertyzy, pozwolenia… Wszystko to, choć nie widoczne jednak kosztowne i konieczne do prowa­dzenia dalszych prac remontowych.Z czego spośród do tej pory zrealizowanych prac, jest Ksiądz szczególnie zadowolony?

• Wiele jest radości związanych z pracą, ale także wiele trudności i kłopotów. Najważniejsze jest to, że każdego roku dużo się dzieje, a moje pomysły związane z parafią wybiegają do przodu na rok lub kilka lat.
• Wymienione zostały okna w głównej nawie, a co z resztą?
• Reszta też zostanie wyremontowana, ale wszystko w swoim czasie.
• Wszyscy słyszeliśmy w ostatnim czasie o znacznej dotacji ze środków Unii Europejskiej na remont części klasztornej, co i ile udało się nam otrzymać, a ile będzie jeszcze trzeba zdobyć tzw. udziału własnego?
• Jestem niezmiernie szczęśliwy, że wniosek zło­żony przez Parafię został dobrze oceniony przez Urząd Marszałkowski. Dzięki temu dostaliśmy wy­sokie dofinansowanie na realizację inwestycji. Koszt całości zadania oszacowany został na prawie 5,2 mln zł, z czego dofinansowanie wyniesie 4,1 mln zł. Zatem pamiętajmy, że musimy wnieść ponad 1 mln zł wkładu własnego. To dużo, jak na możliwości parafii. Niebawem wyłonimy firmę, która podejmie się realizacji tego przedsięwzięcia. Mamy przygoto­wany plan pracy remontowej. Przy pomocy Bożej, już za trzy lata w dawnej szkole, w której zapewne uczyło się wielu z czytelników „Szczuczyńskich Wieści” i naszych parafian, w tzw. „celach” powstanie Centrum Muzealno – Warsztatowe. Pamiętajmy, że szkoła opuściła nasze mury w latach 90 ubiegłego wieku i dziś zostały ruiny, które bezwzględnie trzeba odremontować.
• Jak Ksiądz radzi sobie z takim ogromem i rozpiętością prac? Tu remonty, tam wnioski, on i codzienne życie parafii? Mam wiele osób życzliwych wokół siebie i tylko dzięki nim udaje się nam te projekty składać, za co chcę im serdecznie podziękować. W tym miejscu pragnę podziękować Burmistrzowi – Arturowi Ku­czyńskiemu, za wsparcie oraz dobrą współpracę na wielu płaszczyznach. Ponadto, szczególne podzięko-O wania kieruję do Pani Anny Romaniuk za osobiste zaangażowanie oraz pomoc w pisaniu i rozliczaniu wielu projektów. Dziękuję dla Pana Waldemara Filip­kowskiego i Bogusława Ramotowskiego za pomoc w przygotowaniu dokumentacji i nadzór nad przebiegiem inwestycji. Bez merytorycznego wsparcia tych osób, sam nie dałbym rady pozyskać środków na prace remontowe przy kościele i klasztorze.

• To teraz może kilka słów o tym, jakie czekają nas prace w remontowanej części poklasztornej?
• W pomieszczeniach po dawnej szkole planujemy aby powstały sale spotkań dla grup parafialnych, kilka izb historycznych i muzealnych, pokoje noclegowe, sala konferencyjna i warsztatowa, a także biblioteka.
• Księże prace remontowe zostały zaplanowane na trzy lata, co potem z takim obiektem będzie się działo? Jak to Ksiądz widzi i planuje?
• Przede wszystkim chcę, aby tu wróciło życie. Od wieków, od czasów pijarów w miejscu tym ciągle była młodzież i dlatego moje marzenie jest takie, aby ten budynek wrócił do swojego pierwotnego zadania: kształtowania młodych ludzi, by bardziej cenili swoją historię, wiarę w Boga i z optymizmem patrzyli w przyszłość.
• Czyli z nowo wyremontowanych sal będą mogli skorzystać zwykli mieszkańcy Szczuczyna i nie tylko?
• Tak, ten budynek ma służyć dla nas, miejscowych, ale też dla turystów, którzy tu zajadą.
• Księże Robercie marzenie na przyszłość?
• Jak wspomniałem założyciel Stanisław Antoni Szczuka i Pijarzy mieli jasno wytyczony plan szkolić młodzież. Ja szkoły nie zakładam ale mam nadzieję że po części będziemy kontynuować dzieło naszych założycieli.
• Czy jest może jeszcze coś szczególnego, czym chciałby się Ksiądz podzielić z czytelnikami Szczuczyńskich wieści?
• Czytelnicy mam nadzieję, że przychylnym okiem spojrzą na nasze plany i zachęcam wszystkich do włączenia się w nasze wspólne dzieło.
• Księże Robercie serdecznie dziękuje za tak miłą i rzeczową rozmowę, jestem przekonany, że czytelnicy naszej gazety dzięki niej lepiej poznają, a przede wszystkim zrozumieją codzienność i przy­szłość szczuczyńskiego kościoła i naszej wspólnoty.
• Dziękuję również i zapraszam za kilka miesięcy. Może już będziemy mogli pochwalić się nowymi konkretami. Do zobaczenia. Z Bogiem.

Wszyscy, którzy pragną wspomóc prace remon­towe, mogą wnieść dobrowolną opłatę na konto bankowe Parafii:

Bank Spółdzielczy w Szczuczynie 63 8768 0003 0000 1414 2000 0020.

Szczuczyńskie Wieści nr4/2016